बाबा : एक सपना !

बाबा : एक सपना !

४७५ दिन अगाडि

|

११ कात्तिक २०८०

साहित्यकार सुशील चौधरीले मनाए परिवारसँग दसैँ

साहित्यकार सुशील चौधरीले मनाए परिवारसँग दसैँ

४७६ दिन अगाडि

|

१० कात्तिक २०८०

                                                                                                                                         तस्विरः मानबहादुर चौधरी साहित्यकार सुशील चौधरीले आफ्नो पुर्ख्यौली गाउँ बर्दियाको मयुरबस्तीमा परिवारसँग दसैँ मनाएका छन् ।  २०७९ पुसको अन्तिम साताबाट ब्रेन ह्यामरेज भई थलिएका उनको स्वास्थ्यमा क्रमिक सुधार आए पनि फलोअप पुगिरहेको छैन ।  प्रत्यक्ष भेटघाट तथा फोनमा कुराकानी गर्ने शुभेच्छुकहरुलाई उनले पुराना कुरा उप्काएर आफ्नो याददास्त बलियो रहेको  प्रमाण दिइरहेका छन् । तर, हिँड्डुल गर्न, लेखपढ गर्न, कम्प्युटर चलाउन उनलाई अझै पनि समस्या रहेको छ ।  उनले ढकियाखबरमार्फत् आफ्ना सबै शुभेच्छुकहरुलाई दसैँ, तिहार तथा छठको शुभकामना दिएका छन् । उनकी धर्मपत्नीले भनिन्, ‘उहाँको फलोअपका लागि यसै कार्तिक महिनामा काठमाडौं लानुपर्ने छ । तर, आर्थिक अभावले सकिरहेका छैनौं ।’ उनको नेपालगन्ज, काठमाडौं, रजहरलगायतको विभिन्न अस्पतालमा लामो समयसम्म उपचार भएको थियो । 

‘युद्धका घाउहरू’ नाटक लिएर कोलम्बो पुग्दा

‘युद्धका घाउहरू’ नाटक लिएर कोलम्बो पुग्दा

४७७ दिन अगाडि

|

९ कात्तिक २०८०

निरजबाबु चौधरी श्रीलंकाको कोलम्बो सहरस्थित युनिभर्सिटी अफ द भिजुअल एन्ड परफर्मिङ्ग आर्टसमा एकेडमिक थेस्पियनस थिएटर फेस्टिवल २०२३ भएको थियो । जुलाइ २२ देखि २८ (२०८० साउन ६ देखि १०) मा भएको सो कार्यक्रममा मण्डला थिएटरबाट ‘युद्धका घाउहरु’ (२.०) नाटक लिएर हामी १२ जना नेपालबाट प्रतिनिधित्व गरेर गएका थियोँ । फेस्टिवलको नेतृत्व सोमनाथ खनाल र त्रिलोक शर्माले गर्नु भएको थियो ।  त्यस फेस्टिवलमा मैले नाटकमा एउटा हलीको चरित्र निर्वाह गरेको थिएँ । नाटकमा मैले थारू संस्कृतिलाई पनि प्रोमोट गरेको थिएँ । हामीले त्यस युनिभर्सिटीका प्रोफेसर सौम्या र विद्यार्थीहरुको मन जित्न सफल भएका थियौं । नाटक समापनपछि प्रोफेसर सौम्याले ‘नीरज बाबु यू आर ग्रेट एक्टर’ भनेर मेरो अभिनयको खुलेर तारिफ गर्नु भएको थियो । त्यहाँको नाटकपश्चात मेरो फ्यान फलोइङ्ग ह्वात्तै बढ्यो । हामीहरुले त्यहाँ नाटक मात्रै हैन, मण्डला ड्रामा स्कुलमा सिकेको कुराहरु त्यस युनिभर्सिटीका स्टुडेन्टहरुलाई शेयर गर्ने मौका पनि पायौं । श्रीलङ्का भन्ने बित्तिकै सानैदेखि मेरो दिमागमा रावणको देश भनेर आउँथ्यो । जताततै रावणकै सालिक पो होला कि भन्ने लाग्थ्यो । तर, जब म त्यहाँ पुगे, स्टोरीमा ‘ट्वीस्ट’ आयो । कोलम्बोको एयरपोर्टमा सुरुमै भगवान् बुद्धको सालिक देखेर ‘सक’ भएको थिएँ ।  सफा सुग्घर प्राकृतिक सहर भनेर कोलम्बोलाई भन्दा केही फरक न पर्ला । जता हेर्यो, त्यतै हरियाली । जता हेर्यो, त्यतै कलाले सजिएको सहर । वास्तवमा कोलम्बो पुगेपछि मलाई थाहा भयो कि कलाको महत्व कति छ भनेर । त्यहाँका मानिसहरुको व्यवहारले झनै मोहित बनायो ।  तर, मलाई त्यहाँको सबैभन्दा चित्त नबुझेको चैँ खाना थियो । त्यहाँको खाना नमिठो भन्न खोजेको हैन, देशअनुसार भेष हुन्छ, देशअनुसार खाना पनि हुन्छ ।  त्यहाँको जुन खानामा पनि बिनबिनभेंरिया अर्थात् करि पत्ता हालेको अनि जुन खानामा पनि गुलियो हालेको कहाँ मन पर्नु । थारूको छोरालाई चिल्लो, पिरो, अमिलो खाने बानीले गर्दा होला, त्यहाँको खानामा स्वादै बसेन । त्यहाँबाट नेपाल आउने बित्तिकै मैले एक प्लेट मःम डकारेको थिएँ । त्यहाँ बस्नको लागि हामीलाई होस्टेलमा व्यवस्था गरिएको थियो । बिहान साढे ८ बजे हामीलाई लिन भ्यान आउने भएकाले हामी खाजा खाएर ८ बजे नै तयार भएर बस्थ्यौं अनि युनिभर्सिटी पुग्थ्यौं । हामी बस्ने होस्टेल र युनिभर्सिटी बिचको दुरी साढे ३ किमि थियो । हामी खाना खाएर घुम्न निस्किन्थ्यौं । बेलुका त्यहाँका स्टुडेन्टहरुको ड्रामा हेथ्र्यौ  र बेलुकाको खाना युनिभर्सिटीकै क्यान्टिनमा खाएर होस्टेल फर्किन्थ्यौं । हामीले अवलोकन गरेका ठाउँहरु कोलम्बो बिच, युनिभर्सिटी अफ केलेनियाको लाइब्रेरी र संग्रहालय, लोटस टावर, लोटस थियटर, केलानी मन्दिर, म्युजियम अफ मोडर्न एण्ड कन्टेम्पोरेरी आर्टलगायत थिए । सशस्त्र द्वन्द्व भन्ने बित्तिकै मेरो दिमागमा बम गोला, बारुद, रगत भन्ने आउँछ । त्यतिबेला जब म ६÷७ वर्षको थिएँ ।  त्यसबेला बर्दिया जिल्लाको रम्मापुर आर्मी ब्यारेकमा जन्मुक्ति सेना र सरकारी सेनाबिच युद्ध भएको थियो । २÷३ रात त हामी सुत्नै सकेको थिएनौ । यस्तो लाग्थ्यो कि अब हाम्रो आयु यत्ति हो । रातभरी बम बारुद बन्दुकको कर्कश आवाज सुनिन्थ्यो । बन्दुकको छर्राहरु घरको छानोमा आएर खस्थ्यो, कतिबेला घरको भित्तामा । त्यो आवाज अझ पनि कानमा गुन्जिन्छ । त्यही युद्धको घाउ हामीले प्रदर्शन गरेको ‘युद्धका घाउहरु (२.०)’ नाटकमा देखाएका छौं । यो नाटकको लेखन र निर्देशन प्रदिप ढुङ्गाना (अन्जान प्रदिप)ले गर्नु भएको छ, जसले पारिजातको चर्चित उपन्यास ‘शिरिषको फूल’ लाई नाटकमा रुपान्तरण गरेर निर्देशन गरिसक्नु भएको छ । श्रीलंकाबाट आएर ‘युद्धका घाउहरु (२.०)’ नाटक हामीले काठमाडौं, थापागाउँस्थित मण्डला थियटरमा पनि मञ्चन गरेका थियौं । नाटक प्रदर्शनकै बेला नेकपा माओवादीको केन्द्रीय समितिको बैठक प्रज्ञा भवन कमलादीमा चलिरहेको थियो । तर, पार्टीका एकाध केन्द्रीय नेताहरु मात्र नाटक अवलोकन गर्न आँउदा दुःख लागेको थियो ।  अब हामी छिटै नै ‘युद्धका घाउहरु (२.०)’ नाटक मोबाइल टुर जुनकीरी अभियानसहित जुन जुन ठाउँमा शसस्त्र द्वन्द्वका कारण मन्छेहरुले निकै क्षति भोग्नु परेको थियो, त्यहाँ लिएर आउँदै छौँ  ।  

त्यो दसैँ, यो दसैँ

त्यो दसैँ, यो दसैँ

४७९ दिन अगाडि

|

७ कात्तिक २०८०

                                                          आमासँग टीका थाप्दै हास्य कलाकार जितु नेपाल दम्पत्ति । तस्विरः फाइल फोटो । सुशीला शर्मा आमा तिमीले लिपेर टलक्क टल्काएका आँगनीमा जुनको लहरहरु देखा पर्दा पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ तिमीले माटोले पोतेका कण कणमा, तिम्रो ममताको झल्को हुँदा पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ । झिसमिसेमा अद्र्धनिद्राबाटै तिम्रो चुराको आवाजबाट निस्किएको आवाज तिमीले पूजा गर्दा आएको घण्टीको ध्वनि अगेनोमा, चुलोमा बिहानैदेखि तिमीले बालेका स्वर्णिम अग्निज्वाला, अनि तिम्रो हातबाट बनेका खानामा लुकेको अदृश्य अलौकिक मायाको स्वाद थियो र पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ ।। पिङ खेलेर थाकेका मेरो शरीर अनि घर भरिको कामबाट थाकेका  तिम्रा हात पाउहरुबिच पनि, कति पनि बिचलित र निराश नभई, हामीलाई सधैँ सानैदेखि, ममतारुपी हृदयबाट  सबै दुःखका आँसु लुकाई पुनः हाँसेर बनाएका  परिकार सहितको प्रतीक्षामा  पिढीको डिलबाट हेर्थ्यौ र पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ । बारीको पाटामा, पधेंरीमा चुलो चौको अगेनी अनि मझेरीमा घर वरिपरि, वल्लो बारी पल्लो बारी, आँगनी अनि भर्याङ् बुँइगल सबैमा तिम्रो ममताको सुगन्धले  भरिएको हुन्थ्यो र पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ । कमेरो र माटोको  मिश्रणबाट टल्किएको त्यो सेतो र रातो भित्ता सयपत्री फुलको सुगन्ध त्यो सुगन्धभन्दा मिठो  तिमी कहीँ कतैबाट  आउँदाको सुगन्धित पल जुन तिम्रो परिश्रमी देहबाट दूर्गा माताको पूजा  पहिले तिम्रो आँखा वरपर कुँदिरहेका हुन्थ्यौ र पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ । उसै त प्यारो नगरी बिहानीको सुनौला  गौरीशंकर हिमालका श्वेत लहरी सँगै झुल्किएका घामका  न्यानो लहरलाई पनि परास्त गर्ने तिम्रो स्वच्छ मुस्कान  अनि निस्वार्थ प्रेमका बर्षात्मा  रुझ्न पाउँथ्यौं र पो आउँथ्यो हाम्रो दसैँ । र, आज तिमी हामी यही पृथ्वीमा रहेर पनि हामी तिम्रो काखबाट बाहिरिएपछि  यो घाम, किन घाम जस्तो लाग्दैन ? जुन, त्यो शितल जुन जस्तो लाग्दैन दसैँ उन्माद्को चाड लाग्दैन । हिमालको आकृतिमा तिम्रो चेहरा देखिन्न पानीमा तिमीले दिएको जस्तो प्यास मेटिन्न र, यो सबै वावजुद पनि म हाँसेको नाटक गर्दै यो जीवनचक्र पार गर्ने प्रतीक्षामा छु पक्कै पनि कति फरक छ है आमा, तिमी बिनाको यो दसैँ र त्यो दसैँमा ।                                    दोलखा

प्रधानमन्त्री प्रचण्डद्वारा रेशम चौधरीको ‘धरातल’ पुस्तक विमोचन

प्रधानमन्त्री प्रचण्डद्वारा रेशम चौधरीको ‘धरातल’ पुस्तक विमोचन

४९१ दिन अगाडि

|

२४ असोज २०८०

प्रधानमन्त्री  पुष्पकमल दाहाल प्रचण्डद्वारा नागरिक उन्मुक्ति पार्टीका संरक्षक रेशम चौधरीको नयाँ पुस्तक धरातल बुधबार प्रधानमन्त्री कार्यालय, सिंहदरवारमा विमोचन भएको छ ।  चौधरीको धरातल पुस्तक प्रवासदेखि कारावाससम्मको संस्मरण संग्रह हो । उनले काराबासमा हुँदा लगभग २५ वटा किताब लेखेको र भविष्यमा बाँकी अन्य पुस्तक पनि प्रकाशन गर्ने बताए ।   उनको परिबन्द , बँधुवा कमैया, टीकापुर घटनाको चिरफार, देवीसरालगायत पुस्तक कारागारमा रहेकै बेला प्रकाशित छ्न् । उनले सामाजिक सन्जालमा खुसी व्यक्त गर्दै प्रधानमन्त्रीलाई आभार प्रकट गरेका छ्न् । उनले भनेका छन्, सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्युलाई मेरो पुस्तक धरातल विमोचन गरिदिनु भएकोमा हार्दिक आभार व्यक्त गर्दछु । यो पुस्तक आजबाट बजारमा उपलब्ध हुने जानकारी गराउन चाहन्छु ।   याम्बुरी बुक प्वाइन्टले प्रकाशन गरेको पुस्तकको मोल ५ सय रुपैया रहेको छ । 

सुरुङ्गा नगरपालिकाबाट पालिकास्तरीय जितिया गीत प्रतियोगिता सम्पन्न

सुरुङ्गा नगरपालिकाबाट पालिकास्तरीय जितिया गीत प्रतियोगिता सम्पन्न

४९८ दिन अगाडि

|

१८ असोज २०८०

सप्तरीको सुरुङ्गा नगरपालिकाले जितिया पर्वको अवसरमा पालिकास्तरीय जितिया गीत प्रतियोगिता असोज १७ गते बुधवार आयोजना गरेको छ ।  कदमहा कभर्ड हलमा भएको प्रतियोगितामा वडा नं ५ को तिले महिला समूह  प्रथम भई नगद ५,१०० प्राप्त गर्यो । वडा नं ३ को मनकामना महिला समूह दोस्रो भई ३,१०० प्राप्त गर्यो । त्यस्तै, वडा नं ८ को मलहनमा महिला समूह तेस्रो  भई २,१०० तथा वडा नं ५ को हन्सबाहिनी महिला समूहले १,००० सान्त्वना पुरस्कार पायो । प्रतियोगितामा सुरुङ्गा नगरपालिका भित्रका ७ समूहले भाग लिएका थिए ।  विजयी प्रतियोगीहरुलाई सुरुङ्गा नगरपालिककी मेयर गिता चौधरीले पुरस्कार प्रदान गरेकी थिइन् । प्रतियोगिताको निर्णायक मण्डलमा गायक चन्द्र किशोर चौधरी, वरिष्ठ कलाकार महेन्द्र विश्वकर्मा र शिक्षक नरसिंह चौधरी थिए ।   कार्यक्रममा उपस्थित ५ सय बढी महिलाहरुलाई नगरपालिकाले जितियाको ओटघन पनि ख्वाएको थियो ।  

हौली परिवारको २८औं साधारण सभा सम्पन्न

हौली परिवारको २८औं साधारण सभा सम्पन्न

४९९ दिन अगाडि

|

१७ असोज २०८०

हौली परिवारको २८औं वार्षिक साधारण सभा असोज १६ गते मंगलवार सुनसरीको दुहवीस्थित आफ्टर डार्क पार्टी प्यालेसमा सम्पन्न भएको छ । कार्यक्रममा लेखक रामसागर चौधरीको “हालत” थारू कविता संग्रह र “थारु लोकनाच चोरखेलिया” तथा कवि प्रकाशनारायण चौधरीको “ प्रकाश के चिन्ता” थारू कविता संग्रह एवम् “हौली” थारु पत्रिका कार्यक्रमका प्रमुख अतिथि वेदनारायण गच्छदारबाट लोकार्पण गरियो ।  कार्यक्रममा मेयर गच्छदारले थारु भाषा र संस्कृति लोप हुंदै गएकोमा हौली परिवारले पुनरजागरण गर्ने सराहनीय काम गरेकोमा यस अभियानमा आफ्नो सहयोग रहने बताए । उनले समाजमा रहेको बिकृति, बिसंगति, दुब्र्यसनीको सुधार र जनचेतना फैलाउने काममा पनि हौली परिवारलाई लाग्न भन्दै दुहवी नगरपालिकाले यसमा साथ दिने बताए । लोकार्पित प्रकाशित पुस्तकहरुको बारेमा अमेरिकामा ओल्ड डोमिन विश्वविद्यालयका पूर्वीय दर्शनशास्त्रका प्रोफेसर दिनेश पौडेलले समीक्षा गरेका थिए ।  हौली परिवारले गरेको कामहरुको अधिकांश वक्ताहरुले प्रसंसा गर्नुका साथै अझै शसक्त रुपमा काम गर्न सुझाव दिएका थिए । सांसद जयप्रकाश चौधरीले हौली परिवारको संरचना बिस्तार गर्न तथा हौली पत्रिकालाई निरन्तरता दिन सुझाव दिए ।  गढी गाउँपालिकाका अध्यक्ष आशनारायण चौधरीले यी लोकार्पित प्रकाशित पुस्तकहरुले थारु समुदायमा अमर रहने बताए ।  २८औं बार्षिक साधारण सभाको अध्यक्षता हौली परिवारका अध्यक्ष  श्रवण सुथियार थारुले गरेका थिए । उनले परिवारको आब २०७९÷८० को वार्षिक प्रतिवेदन र नीति कार्यक्रमहरु पेश गरेका थिए ।  सो अवसरमा भाषा साहित्य र सामाजिक क्षेत्रमा योगदान गर्ने रामसागर चौधरी, प्रकाशनारायण चौधरी,रुद्रनारायण चौधरी, अवधनारायण माझी, बन्नालाल चौधरी, बालकृष्ण चौधरीलाई प्रमुख अतिथि मेयर गच्छदारबाट सम्मान प्रदान गरियो । साथै, अध्यक्ष सुथियारबाट प्रमुख अतिथि र अतिथिहरूलाई हौली परिवारको तर्फबाट मायाको चिनो प्रदान गरिएको थियो ।  कार्यक्रममा बूढीगंगा गाउँपालिकाका उपाध्यक्ष अमृता कुमारी गच्छदार, पूर्व गाउंपालिका अध्यक्ष बालचन्द्र माझीलगायत थारु कल्याणकारिणी सभा, थारू विद्यार्थी समाजका, थारु महिला सभा र हौली परिवारका पदाधिकारीहरुको उपस्थिति रहेको थियो । हौली परिवार थारु भाषा, संस्कृतिको विकास तथा संरक्षणका लागि २०४२ सालदेखि कार्यरत छ । यो परिवार संस्थाको रुपमा २०५१ साल माघ २२ गते जिल्ला प्रशासन कार्यालयमा, मोरङमा दर्ता भएको हो।  यस परिवारले थारु भाषामा हौली वार्षिक पत्रिका २०७९ सम्ममा १५ अंक प्रकाशन गरिसकेको छ । बिभिन्न साहित्यिक गोष्ठीहरु संचालन गर्नुका साथै थारु लेखक संघले आयोजना गर्ने राष्ट्रिय थारु साहित्य सम्मेलनहरुमा सहभागिता जनाउँदै आएको छ । हौली परिवारको संयोजनमा आगामी माघमा आठौं राष्ट्रिय थारु साहित्य सम्मेलन मोरङमा गरिने भएको छ ।