मातृभाषा दिवसमा गुन्जिए मातृभाषी कविहरू

मातृभाषा दिवसमा गुन्जिए मातृभाषी कविहरू

२३६ दिन अगाडि

|

९ फागुन २०८०

सुनसरीः केही सम्झनाहरू

सुनसरीः केही सम्झनाहरू

२४१ दिन अगाडि

|

५ फागुन २०८०

–छविलाल कोपिला   भारी बोकेर हिँडेको जस्तै कमिलाको ताँती लागेर आउँछन् एक बथान तिम्रो सम्झनाहरू । बसन्तको आँगनमा जसरी पुतली जस्तै फुल्छन् आरू हो, त्यसरी नै जूनको उजेली छिचोलेर आइपुग्छन् मन्द पवनसँगै तिमीसँगै बिताएका छिरबिरे सम्झनाहरू पनि । सुदूर पूर्वमा जब उदाउँछन् क्षितिजमा लालीमा भेंडेटारको श्वेत–शंख चम्किन्छ म त्यतिखेर सम्झिन्छु तिम्रो चोखो–प्रेम उत्साह र खुशीले झरझर झरनाझैं झरेर अंग–अंग स्पर्श गरेका पवित्र आँशु । ‘बुढा सुब्बा’को ‘धनुषी–गुलेली’ जसरी बाँस भएर अग्लियो त्यसरी नै अग्लिरहेछन् तिम्रो सम्झनाहरू पनि समयले कति उचाइसम्म लैजान्छ मलाई थाहा छैन त्यसैले तिमीलाई कहिल्यै बिर्सिन नसकूँ भनेर त्यही बाँसमा तिम्रो नाम खोपेर आएको छु । ‘मोखा’भित्र जसरी जेलिएका छन् सम्बन्धका ‘लता’हरू मनभित्र बाँधिएका छन् आस्थाका देवालयहरू र, ‘भक्का’/‘बगिया’ले निम्त्याएका छन् तिमीलाई हेर्ने भोकका लालसाहरू त्यसरी नै च्याउ जस्तै उम्रिरहेका छन् तिम्रो सम्झनाहरू ।

  राष्ट्रिय थारू कलाकार मञ्चको अध्यक्षमा पुनः विनय वैद्य चयन

  राष्ट्रिय थारू कलाकार मञ्चको अध्यक्षमा पुनः विनय वैद्य चयन

२४४ दिन अगाडि

|

१ फागुन २०८०

सरला चौधरी राष्ट्रिय थारु कलाकार मञ्चको २ दिने प्रथम महाधिवेशनले पुनः वीर बहादुर चौधरी (विनय वैद्य) को अध्यक्षतामा १७ सदस्यीय केन्द्रिय कार्य समिति सर्वसम्मत रुपमा चयन गरेको  छ ।  चितवन, सौराहास्थित  सौराहाको सेभेन स्टार होटलमा माघ २८ गते सम्पन्न भएको महाधिवेशनले नयाँ कार्यसमिति चयन गरेको हो ।   जसमा वरिष्ठ उपाध्यक्ष रोशन रत्गैंया, उपाध्यक्षद्वयमा लक्ष्मीकान्त चौधरी, समिक्षा चौधरी, महासचिवमा विजयकुमार चौधरी, सचिवमा राधाकृष्ण चौधरी (आरके), अनुपमा चौधरी कोषाध्यक्षमा अञ्जु चौधरी चयन भएका छन् । त्यस्तै, सदस्यहरुमा राज कुश्मी, सोनु कुश्मी, मनिषा चौधरी, अमृता चौधरी, नरेश जोगी, वीर बहादुर चौधरी, अञ्जु चौधरी, गणेश चौधरी, राजन कुमार चौधरी छानिएका छन् ।  कार्यक्रमको समुद्घाटन गर्दै प्रमुख अतिथि भूमि सुधार तथा गरिवी निवारण मन्त्री रञ्जीता श्रेष्ठ चौधरीले थारु समुदायले राज्यलाई आवश्यक परेको बेला देशको वलियो खम्बाको निर्वाह गरेता पनि राज्य पक्षबाट यो समुदाय ओझेलमा परेकोले थारु समुदाय जागरुक हुनुपर्ने जिकिर गरिन् । थारु भाषामा विचार राख्दै उनले कलाकार देशको गहना हुन् भन्दै भाषा र संस्कृति संरक्षणको लागि  थारु कलाकारहरुको आवश्यकता रहेको विचार राखिन् । आफूले रेशम चौधरीको गीत सुन्दै थारु भाषा सिकेको उनको भनाई थियो ।  त्यसैगरी, मन्तव्यकै क्रममा सांसद मेटमणि चौधरीले थारुहरु कमैया, कमलहरी मात्र नभएर थारु समुदाय देशको धरोहर भएकोले देशको राजनीतिक नेतृत्वमा थारु समुदाय आउनु पर्ने धारणा राखे । थारु यूवाहरुलाई आफ्नो इतिहासको बारेमा जान्न र बुझ्न जरुरी रहेको उनको भनाइ थियो । गीत संगीतको माध्यमले धेरै कुरा सिकाउन सकिने भएकोले थारुहरुको सर्वाङुगीण विकासको लागि राष्ट्रिय थारु कलाकार मञ्चले महत्वपूर्ण भुमिका खेल्न जरुरी रहेको उनले धारणा राखे । थारुहरु एउटा क्षेत्रमा मात्र नरहेर हरेक क्षेत्रबाट अगाडि बढे मात्र थारुहरुको समग्र विकास हुने उनले बताए । सम्मेलन उद्घाटनमा राष्ट्रिय थारु कलाकार मञ्चको वरिष्ठ सल्लाहकार नन्दुराज चौधरी, सल्लाहकार सोमती चौधरी, थारु कल्याणकारिणी सभा (थाकस)का महामन्त्री प्रेमीलाल चौधरी, थाकस उपत्यका कार्यसमितिका सभापति सुमन चौधरी, थाकस चितवन जिल्ला सभापति ललित चौधरी, थारु आयोगका सदस्य सुवोध सिंह थारु लगायतले शुभकामना  मन्तव्य दिएका थिए । 

थारु साहित्य राष्ट्रिय सम्मेलनमा थारु धर्मदेखि थारु साहित्यको अनुवादबारे बहस

थारु साहित्य राष्ट्रिय सम्मेलनमा थारु धर्मदेखि थारु साहित्यको अनुवादबारे बहस

२४७ दिन अगाडि

|

२८ माघ २०८०

सुनसरीको गढीमा भएको ८औं थारु साहित्य राष्ट्रिय सम्मेलनको दोसो दिन माघ २७ गते विभिन्न विषयमा छलफल भएको छ ।    के हो मानक लेखन ? सन्दर्भः थारू मानक लेखन लेखन शैली (बोडे घोषणापत्र) को कार्यान्वयनको अवस्थाको बारेमा भोलाराम चौधरी, डा रामबहादुर चौधरी, अगिव बनेपालीले आ–आफ्नो मन्तव्य राखेका थिए । यस क्रममा थारु आयोगका सदस्य भोलाराम चौधरीले आयोगले थारु मानक भाषाको बारेमा थारु कल्याणकारिणी सभासँग कार्यदल नै बनाई काम गरिरहेको र यो अन्तिम चरणमा रहेको बताए । उनले पूर्वीया भाषाको लेखनशैली, मध्यपूर्वीया थारु भाषाको लेखनशैली तथा डंगौरा थारु भाषाको वर्ण निर्धारण लगायतको काम भएकोमा सबै शैलीलाई एकै शैलीमा राखेर मानकता कार्यको लागि रफ्तार दिनु पर्ने विचार व्यक्त गरे ।  यसैगरी थारु भाषा बारेमै विद्यावारिधि गरेका डा. रामबहादुर चौधरीले थारु भाषा जस्तो बोल्छौं त्यस्तै लेख्नु पर्ने तर आगन्तुक शब्दलाई पनि भित्र्याउन उपयुक्त हुने बताए । उनले थारु मौलिक शब्दको सूचीकरण गर्नुपर्ने जरुरी रहेको पनि विचार राखे । त्यसैगरी प्राज्ञ अगिव बनेपालीले भाषालाई सत्ताले पनि असर गर्ने बताउँदै पहिले मल्लकालमा भक्तपुरमा सत्ता रहेकोमा नेवार भाषा त्यहीँको आधिकारिक मानिएको तर अहिले काठमाडौंमा सत्ता रहेकोले काठमाडौंकै नेवार भाषा आधिकारिक मानिएको बताए । उनले कुन क्षेत्रको थारु भाषालाई मानक बनाउने त्यसको आधार प्रष्ट्याउनु पर्ने जनाए । यो सेसनको सहजिकरण लावा डग्गर त्रैमासिकका प्रधान सम्पादक छविलाल कोपिलाले गरेका थिए ।  त्यसैगरी अनुवादको आवश्यकता र थारू साहित्यमा अनुवादको अवस्था शीर्षकमा डा कृष्णराज सर्वहारी तथा हंसावती कुर्मीले विचार राखेका थिए । सर्वहारीले थारु साहित्यमा अनुवादको अवस्थाबारे कार्यपत्र प्रस्तुत गर्दै थारुबाट अन्य भाषामा अनुवाद कार्य निकै कम भएको जनाए । उनले थारु लोक साहित्यलाई अन्य भाषामा अनुवाद गरी व्याख्या विश्लेषण जरुरी रहेको बताए । त्यसैगरी प्राज्ञ हंसा कुर्मीले अनुवाद पनि साहित्यको एक विधा भएकोले अनुवादकलाई दोस्रो दर्जाको साहित्यकारको रुपमा हेर्ने दृष्टिकोण गलत रहेको बताइन् । अनुवाद कार्यले एकअर्काको समाज बुझ्न मद्दत गर्ने भएकोले थारुबाट नेपाली अंग्रेजीमा मात्र नभई यहींकै मातृभाषा अवधि, मैथिली, भोजपुरी लगायतमा पनि अनुवाद हुनुपर्ने जिकिर गरिन् । यो सेसनको सहजीकरण शत्रुघन चौधरीले गरेका थिए ।  त्यसैगरी अर्को सेसन सुनसरी मोरङ्मा थारु साहित्यको अवस्थाबारे हौली परिवारका पूर्व अध्यक्ष सम्पतलाल चौधरी, सल्लाहकार रामसागर चौधरी तथा गायिका उर्वशी चौधरीले प्रकाश पारे । राजेश सरदारले सहजीकरण गरेको कार्यक्रममा हौली परिवारले सो क्षेत्रमा संस्थागत रुपले थारु साहित्यिक क्षेत्रमा गरेको कामको चर्चा भयो । भोलाराम चौधरीले हौली वार्षिक पत्रिकाको पहिलो अंक २०४२ सालमा प्रकाशित भएकोमा हालसम्म ३८ वटा अंक प्रकाशन भइसक्नु पर्नेमा किन १६ वटा मात्रै प्रकाशन भएको जिज्ञासा राखे । प्रतिउत्तरमा रामसागर चौधरीले अािर्थक अभावसँगै थारु भाषामा लेख, रचना लेख्न सक्ने जनशक्तिकै अभाव रहेको बताए ।  यसैगरी अर्को सेसन थारुको इतिहास तथा धर्म संस्कृतिको आधार विषयमा डा. गोपाल दहित, डा. अपार लम्साल, हृदयनारायण चौधरी वक्ता रहेकोमा शेखर दहितले सेसनको सहजीकरण गरेका थिए । कार्यक्रममा थारु र बुद्धको सम्बन्धबारे विस्तृत छलफल भएको थियो । तर, थारुहरुको आनिबानी हेर्दा प्रकृतिसँग नजिक देखिएकोले प्राकृत धर्मको नजिक देखिएको छलफलको निचोड थियो ।  यसैगरी अर्को सेसन पश्चिमा थारू साहित्यको संरक्षणमा संस्थागत प्रयास विषयमा लावा डग्गर त्रैमासिकका प्रधान सम्पादक छविलाल कोपिला, हरचाली त्रैमासिकका प्रधान सम्पादक सागर कुश्मी, तथा जंग्रार साहित्यिक बखेरीका अध्यक्ष सोम डेमनडौरा वक्ता रहेकोमा कवियित्री भूमिका थारुले सेसनको सहजीकरण गरेकी थिइन् ।  कार्यक्रममा पश्चिमा थारु साहित्यमा भइरहेको सस्थागत प्रयासबारे पूर्वी क्षेत्रका थारु भाषीहरुले पनि सिको गर्नु पर्ने निचोड रह्यो । सागर कुश्मीले साहित्यिक पाठक निकै कम भएकाले हरचाली पत्रिका हाललाई स्थगित गर्नु परेको जनाए । कोपिलाले लावा डग्गर पत्रिका प्रेस काउन्सिलको क वर्गमा परे पनि पत्रिका प्रकाशनको व्यवस्थापन गर्न गाह्रो भएको बताए । उनले आफू रहँदासम्म यसलाई निरन्तरता दिने बताए । डेमनडौराले कुनै समय मलेसिया, भारत लगायत देशमा पनि बखेरीको शाखा गठन भइ थारु भाषामा विभिन्न पुस्तक प्रकाशन गरिएकोमा यस अभियानलाई पुनः निरन्तरता दिने जनाए ।  सम्मेलनबाट ९ बुँदे घोषणा पत्र पनि जारी गरिएको छ । जसमा आगामी नवौं सम्मेलन बर्दियामा गर्ने, थरुहटका पालिकामा थारु पाठ्यपुस्तक लागु गर्न पहल गर्ने, थारु लोक साहित्यका सर्जकहरुको पाण्डुलिपी प्रकाशनको व्यवस्थापन गर्ने, थारु लेखक संघ नेपालबाट लागि आफूले पाएको पुरस्कार रकममा थप गरी अक्षयकोष वृद्धि गर्न सहयोग गर्ने रामसागर चौधरीलाई धन्यवाद दिने तथा थारु साहित्यमा अनुवाद कार्यलाई जोड दिनु पर्ने लगायत रहेका छन् ।  कार्यक्रममा १५० भन्दा बढी विभिन्न जिल्लाबाट थारु साहित्यकारहरुको उपस्थिति रहेको थियो ।   थारु लेखक संघ नेपाल तथा हौली परिवारको संयुक्त आयोजना तथा नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठानको सहकार्यमा सुनसरीको गढीमा माघ २६ गते शुक्रवार ८औं थारु साहित्य राष्ट्रिय सम्मेलनको समुद्घाटन पूर्व मन्त्री तथा संघीय सांसद भगवती चौधरीले गरेकी थिइन् । कार्यक्रममा थारु लेखक संघ नेपालबाट स्थापित यस वर्षको पुरस्कार स्रस्टाद्वय रामसागर चौधरी तथा शान्ति चौधरीलाई प्रदान गरियो । सम्मेलनमा बमबहादुर थारूको मेची महाकाली थारु भाषा सर्वेक्षण, इन्द्र चौधरी टिपटिप (रानाथारू लोककथा), रामसागर चौधरीको पूर्विया थारू हरिनाम गीत, हृदयनारायण चौधरीको भाषासम्बन्धी पुस्तक खोजखबर, लेखनाथ चौधरीको थारु संस्कृति तुलनात्मक अध्ययन, डा गोपाल दहितको सम्पादनमा तीन पुस्तक थारु बाल्हा झुल्ना ओ बैठैना गीत, थारु कहकुट तथा थारु डफ (धमार गीत), नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठानको थारु भाषाको वार्षिक पत्रिका लवाङ्गी (अंक १), हौली परिवारको वार्षिक पत्रिका हौली (अंक १६) लगायत पुस्तक विमोचन भएको थियो । 

देशभरका थारू साहित्यकार सुनसरीमा भेला हुँदै

देशभरका थारू साहित्यकार सुनसरीमा भेला हुँदै

२५३ दिन अगाडि

|

२२ माघ २०८०

देशभरिका थारु साहित्यकार, बुद्धिजीवीहरु सुनसरीमा भेला हुने भएका छन् । आगामी माघ २६ र २७ गते सुनसरीमा हुने ८औं राष्ट्रिय थारू सम्मेलनको अवसरमा थारु साहित्यकार, बुद्धिजीवीहरु भेला हुने भएका हुन् । हौली परिवार सुनसरी, मोरङ तथा थारू लेखक संघ नेपालको संयुक्त आयोजना तथा नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठानको सहकार्यमा सुनसरीको गढी गाउँपालिका–२ स्थित गढीथानमा सम्मेलन आयोजना हुने भएको हो। सम्मेलनमा थारु साहित्यकारबाहेक देशभरिका थारू समुदायसँग आवद्ध संघसंस्थाका तीन सयजना प्रतिनिधिहरुको सहभागिता रहने आइतबार विराटनगरमा आयोजित पत्रकार सम्मेलनमा हौली परिवारका अध्यक्ष श्रवण सुतिहार थारूले बताए । सम्मेलनको संघीय सांसद एवं पूर्वमन्त्री भगवती चौधरीले उद्घाटन गर्ने कार्यक्रम छ । उद्घाटन सत्रमा एक हजारदेखि १५ सयसम्म थारू समुदायको सहभागिता रहने तयारी आयोजक समितिका उपाध्यक्ष राजेश सरदारले वताए । सम्मेलनमा थारू समुदायको पुस्तक विमोचन, थारू भाषा साहित्यका लेखक तथा थारु महिला सशक्तिकरणको अभियन्तालाई सम्मान गर्ने कार्यक्रम छ । सम्मेलनमा थारू भाषाको मानकता, थारू समुदायको इतिहास, धर्म र संस्कृति, थारु साहित्यमा अनुवाद कार्य, सुनसरी, मोरङको थारु साहित्यको अवस्था, थारु सामूहिक भवनको औचित्य, थारूकेन्द्रित विकासका लागि जनप्रतिनिधिको बहस लगायतबारे  विज्ञसँग प्यानल छलफल हुने जनाइएको छ । माघ २५ गते बेलुका जिल्ला बाहिरका अतिथिहरुलाई स्वागत, २६ गते समुदघाटन र छलफल संचालन र २७ गते विभिन्न विधामा प्रस्तुत भएको विषय बस्तुमा छलफल गरी समापन तथा स्थानीय गाउँघर अवलोकन गराइने कार्यक्रम रहेको छ । सम्पूर्ण थारु समुदायलाई सम्मेलनमा उपस्थित भइ दिनका साथै आर्थिक सहयोग गरेर सम्मेलन सफल बनाई दिन आयोजकले आग्रह गरेका छन् ।  

मासिन्या नाटक हेरेपछि ...

मासिन्या नाटक हेरेपछि ...

२५८ दिन अगाडि

|

१७ माघ २०८०

जङ्गबहादुरको नयाँ मुलुकी ऐन, सन १८५४ ले नेपालका विभिन्न जात (Caste), जनजाति (Nationalities)लाई तागाधारी (Sacred Thread Wearer) र मतुवाली (Alcohal Drinking) भनेर बाँड्यो। जात व्यवस्थामा एउटा शुद्ध (Holly) र अर्को अछुत (Untouchable) भनेर बाँड्यो भने मतुवालीमा मासिन्या (Inslavable) न नमासिन्या (Non-inslavable) भनेर बाँड्यो। धेरै जनजाति जो मासिन्या भनेर छुट्यायो, ती मध्ये तामाङ् एउटा ठूलो र जङ्गबहादुरको चारभञ्ज्याङ भन्दा उता सघनरूपमा सम्भवतः इसामसिहको चौथो-पाँचौं शताब्दी देखिनै सघनरुपमा बसोबास रहेको आदिवासी जनजाति समुदाय हो। उनीहरूलाई किन मासिन्या भन्यो ? किन त्यसको विरुद्ध प्रतिरोधको संघर्ष भएन? तामाङ जनजातिले किन विद्रोह गरेन?र पिपा पदमा सिमित भई किन सैयौँ वर्ष बस्यो? बहस, विमर्श छैन। राजुश्याङतान, लक्ष्मी रुम्बा, र रावतले नाटकको माध्यम बाट बहस सुरुगर्न मासिन्या नाटकको सृजना गरेका छन्। प्रिमियर सोमा पुगेँ तर १ घण्टामा पनि नाटक सुरू नभए पछि खुरुक्कन घर फर्केँ। आज ५ जना परिवार र नाताका मित्रहरूलिएर मासिन्याँ नाटक हेर्न पुगेँ। झण्डै ३० मिनट ढिलो सुरु भएको नाटक मासिन्या हेर्दा, कला र प्रस्तुति सबै भन्दा बलियो लाग्यो। कथाले संस्कृति, प्रेम, शोषण, साम्यवादी विचार र जातीय उत्पिडन समेट्न प्रयत्न गर्दा मूलविषय वस्तु (थिम) प्रति न्याय गर्न नसकेको हो कि! जसतो भयो। मूल विषयवस्तु हराएको त होइन! भन्ने भयो। जेहोस दर्षकले टम्म भरिएको नाटक घरका युवावर्गको उपस्थिति ले नै बताउँछ, तामाङ जनजाति मासिन्या होइन, कहिले नमासिन्या जनजाति हो। अपितु यो मासिन्या शब्द नेपालमा मात्र शासक वर्गले प्रयोग गरेको नभई हिजो, अस्ति सन १९५७मा अन्तर्राष्ट्रिय श्रमसंगठनको महासंधि, १०७ले आदिवासी जनजाति अस्थायी जाति (temporary Community) हुन भनेको विर्सन हुन्न । महासंधि १०७, अत्यन्त जातिवादी भयो भनेर प्रतिवाद गर्दा महासन्धि, १७९ को जन्म भएको थियो । मासिन्याको अन्त प्रतिरोध हो। एवम् प्रकारको प्रतिवादले तामाङ् लगायत ५९ समुहहरू नेपालका आदिवासी/ जनजाति हुन भनेर २०५८ सालमा राज्यले ऐन मार्फत जारी गरेको हो। र "मासिन्या" शब्द इतिहास भइसक्यो। खैर यस्ता हजारौँ नाटकको सृजनाले एउटा जनजाति सभ्य र समृद्ध बन्न सघाउ पुग्छ। उ प्रतिको प्रेत, मसान, अन्त हुन्छ। त्यो हिसाबले लेखक, निर्देशक र कलाकारहरू निश्चयनै धन्यवाद र वधाईका पात्र छन। जयहोस तामाङ् जनजातिको।

गंकी धुस्वाँ–बसुन्धरा पुरस्कारबाट सर्वहारी सम्मानित

गंकी धुस्वाँ–बसुन्धरा पुरस्कारबाट सर्वहारी सम्मानित

२७३ दिन अगाडि

|

१ माघ २०८०

सरला चौधरी थारू भाषामा उपन्यास लेखनको माध्यमबाट मातृभाषा साहित्यको श्रीवृद्धि गर्न महत्वपूर्ण पु¥याउनु भएकोमा सिर्जनशीलताको कदर गर्दै वरिष्ठ साहित्यकार डा. कृष्णराज सर्वहारी यस वर्षको गंकी धुस्वाँ–वसुरन्धरा पुरस्कारबाट सम्मानित  भएका छन् ।  उता वरिष्ठ गायक एवम् सङ्गीतकार योगश वैद्य धुस्वाँ सायमी सिर्जना पुरस्कारबाट सम्मानित भएका छन् । गंकी धुस्वाँ–वसुन्धरा प्रतिष्ठानले माघ १ गते प्रज्ञा प्रतिष्ठानमा आयोजना गरेको कार्यक्रममा जनकवि दुर्गालाल श्रेष्ठले स्रष्टाद्वयलाई पुरस्कार अर्पण गरेका थिए ।  योगश वैद्य बिरामी भएकाले उनको पुरस्कार छोरा लोकेश वैद्यले ग्रहण गरेका थिए ।  गंकी धुस्वाँ–वसुन्धरा प्रतिष्ठानले नेपाली भाषा र नेपालको राष्ट्रिय भाषामा लेखिएका उपन्यासकारहरुलाई प्रोत्साहन गर्ने उद्देश्यले २०४९ सालदेखि स्रष्टाहरुलाई पुरस्कृत गर्दै आइरहेको छ ।  सो अवसरमा डा.सर्वहारीले थारु समुदायको नयाँ वर्ष माघकै दिन पुरस्कृत हुन पाउँदा यो सिंगो वर्ष साहित्य लेखनमा आफ्नो फलदायी वर्ष हुने बताए । उनले पुरस्कारबाट प्राप्त ५० हजार राशीले आफूले लेखेको थारु भाषाको पहिलो उपन्यास ‘फुटल करम’ रिप्रिन्ट गर्ने बताए ।  पुरस्कृत व्यक्तित्व डा.सर्वहारीको चिनारी विमल भौकाजीले दिएका थिए । उनका अनुसार डा सर्वहारीको जन्म विस २०२८ भदौ ६ मा लमही नपा–४, दाङ्ग देउखुरीमा भएको हो । नेपाल संस्कृत विश्वविद्यालयबाट वि.सं. २०७६ मा थारु संस्कृतिमा कृष्णचरित्र परम्पराको अध्ययन शीर्षकमा विद्यावारिधि गरेका सर्वहारीका नेपाली र थारु भाषामा झन्डै तीन दर्जन विभिन्न विधा (उपन्यास, लोककथा, लघुकथा, हास्यब्यङ्गय, मुक्तकका साथै अनुसन्धानमुलक) का पुस्तक प्रकाशित छन् ।   वि.सं २०५५ सालमा थारु भाषामा ‘फुटल करम’ नामक् पहिलो उपन्यास लेख्ने उनले दर्जनौ पुस्तक, पत्रिकाको समेत सम्पादन गरेका छन् । साथै, उनका रचना पाठ्यपुस्तकमा समेत समावेश गरिएका छन् ।  डा सर्वहारी थारु लेखक संघ नेपालको केन्द्रीय अध्यक्ष एवं नेपाल बाल साहित्य समाज, लोकवार्ता परिषदका आजीवन सदस्य छन् । उनले नेपाल सरकारबाट वि.सं. २०६७ को क्षेत्रीय प्रतिभा पुरस्कार, सोही वर्ष साझा प्रकाशनबाट साझा लोकसाहित्य पुरस्कार, लुम्विनी प्रदेश सरकारबाट गत वर्ष लुम्विनी रत्न पदक (२०७९) समेत प्राप्त गरेका छन् ।  पत्रकारितामा समेत दख्खल राख्ने सर्वहारीले थारु पत्रकार संघ नेपालबाट वि.सं.२०५७ सालमा राष्ट्रिय थारु पत्रकारिता पुरस्कार, नेपाल प्रेस युनियन, दाङबाट शिव गिरी स्मृति पत्रकारिता पुरस्कार (२०८०) लगायत प्राप्त गरेका छन् ।