केही थान निरोहरु

फूल हेरेर मख्ख छन्

मेवा चाखेर तृप्त छन्

चर्पी गएर दङ्ग छन्

तर , रोम जलिरहेछ

निरोहरु बाँसुरी फुकिरहेछन्

बेसुरमा ।

@@@

हो , फूलले नजरलाई मोहित पार्छ

अनि , मेवाले उदरलाई जीवित गर्छ

र , चर्पीले मल्द्वारलाई पुलकित गर्छ

तर , लक्ष्य त

भन्टा टिप्नु जो छ ।

@@@

यो गतिले फूलहरुले टिप्न सक्दैनन्

बाबाजीका लोटा

यो मतिले मेवाहरुले भर्न सक्दैनन्

माताजीका लाम्टा

फेरि पनि , केही थान नचुनियाँहरु

नाच देखाउन नपाएर

फर्किएका छन् महफिलबाट

चुक्चुकाएर झोक्रिएर

बेकारमा ।

@@@

निरोहरुले आगो निभा भन्नुपर्थ्यो

तर उल्टो फर्मान गरिरहेछन्

डङ्का बजा ढाेल ठटा

जति सक्छस् घण्टा बजा ।

घण्टा बजा ।।

@@@

                         धनगढी, कैलाली

                       २०८१। ०२ ।०५